Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι

Δεν θα σχολιάσουμε κανένα από τα άλλα ψηφοδέλτια που προτείνονται στον Νομό παρά μόνο αυτά των δύο μονομάχων, της ΝΔ και του Σύριζα. Και αυτό όχι γιατί δεν παρουσιάζουν ενδιαφέρον, ίσα ίσα το αντίθετο, αλλά γιατί όπως και να το κάνουμε οι δύο μονομάχοι παρουσιάζουν ξεχωριστό ενδιαφέρον.

- ΝΔ

Τι να πει κανείς για την δύναμη της ανανέωσης που διέπει αυτό το ψηφοδέλτιο! Βλέπετε η αλήθεια της κυβερνητικής πολιτικής αποτελεί πρόκληση για ενασχόληση στον χώρο της δεξιάς με αποτέλεσμα την πληθώρα των παλιών υλικών που θα χτίσουν την νέα μεταμνημονιακή Ελλάδα. Επειδή όμως το γήπεδο- Ελλάδα φτιάχνεται με νέα υλικά σύμφωνα με την διαφήμιση του Αντώνη με τον Νικόλα, θα θέλαμε πολύ να δούμε τον νέο κ.Κόλλια να τριπλάρει και να πασάρει στην αμίλητη υπουργάρα, που με την σειρά του να δίνει στον Δήμα (υιό αυτού του 4President) και μετά στον Καρπούζη κλπ κλπ.

Τώρα βέβαια θα μας πείτε ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει αλλά αν αυτή είναι η νικηφόρα ομάδα της τοπικής ΝΔ, μετά τις εκλογές προβλέπουμε εξελίξεις σε στυλ τοπικού Πασοκ, καλή του ώρα. Αν αυτό το ψηφοδέλτιο δεν είναι παραδοχή ήττας είναι σίγουρα το τέλος μιας εποχής και για αυτόν το πάλαι ποτέ κραταιό για την περιοχή χώρο.

- Σύριζα

 Με την ίδια λογική της ομάδας που κερδίζει και δεν αλλάζει φτιάχτηκε και το ψηφοδέλτιο του τοπικού Συριζα. Και δεν θα είχαμε κανένα πρόβλημα με αυτό τον τρόπο σκέψης αν δεν είχαμε πολύ νωπές τις μνήμες της αποτυχίας αυτής της πολιτικής στις πρόσφατες αυτοδιοικητικές εκλογές. Το κόλλημα των τοπικών στελεχών σε επιλογές από την εποχή που ο Σύριζα σε τοπικό επίπεδο ήταν ελάχιστα πάνω από το 3,3% δεν είχε αποτελέσματα.

Σε επίπεδο Περιφέρειας το παιχνίδι χάθηκε απ’ αρχής, σε επίπεδο δε Δήμου η υποχώρηση του χώρου σε μονοψήφιους αριθμούς έφεραν μόνο ψύχρα. Πρωτοφανές πανελλαδικά μοναδικό φαινόμενο πολιτικής στενοκεφαλιάς και παλαιοκομματικής αντίληψης σε πλήρη αντίθεση με ότι και αν έλεγε και διακήρυττε η Κουμουνδούρου.

Θα περίμενε κανείς μόλις επτά μήνες μετά, να αλλάξει η νοοτροπία και το σκεπτικό; Για τον Φάνη, τον Θοδωρή, τη Μαρία και τα άλλα τα παιδιά, όχι. Οι σύντροφοι, όση πολιτική τρικυμία και αν έχουν στις πολιτικές τους αποφάσεις, δεν αλλάζουν. Είναι οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού και δεν επιτρέπουν σε κανέναν άλλον να τους αμφισβητήσει. Ούτε η ίδια τους η παράταξη. Το πόσο καλό είναι αυτό για την παράταξη σε τοπικό επίπεδο είναι κάτι που θα το δούμε σύντομα. Το θέμα είναι ότι δυστυχώς οι αποφάσεις του χώρου της αριστεράς σε τοπικό επίπεδο έχουν αντίκτυπο στον αντίπαλο χώρο της δεξιάς και αν είναι να χαρίσουν μία έστω έδρα στην ΝΔ (η την ΧΑ) δεν θα είναι και ό,τι καλύτερο.

Και επειδή η «αδρανοποίηση» της Κίνησης Πολιτών, ο παραμερισμός όμορων προσωπικοτήτων (Κασίμης, Σερεμέτης κλπ) και η περιχαράκωση της παράταξης είναι και πρόσφατα γεγονότα και δύσκολοι ελιγμοί, για αυτό ίσως και η ανάγκη για παρουσία του Τσίπρα στην Κόρινθο.

Να δούμε πόσο αποτελεσματική μπορεί να είναι αυτή η περιχαράκωση.

Να δούμε ακόμα πόσα ασταύρωτα ψηφοδέλτια του Συριζα θα βρεθούν στις κάλπες.

Σε τοπικό συριζικό επίπεδο η αναντιστοιχία μεταξύ ψηφοφόρων που βλέπουν την γενική εικόνα και την ανάγκη να γυρίσει η χώρα σελίδα και των προσώπων που προτείνονται ως εκπρόσωποι είναι βαθειά, τοπικιστική, μικρόνοη.

Κρίμα.

Οι Απέναντι